Gdzie obiecane ustawy

Garść obietnic, wysypanych z ust zarówno obecnego prezydenta jak i premiera, miała dać nadzieję na nową wspólną przyszłość. Miały w ciągu pięciuset dni powstać ustawy, reformy które poprawią gospodarkę. Krótko mówiąc, miało być tak jakby stał się cud. Za pomocą czarodziejskiego ołówka, premier – mając pełnię władzy, miał zrewolucjonizować naszą ojczyznę.

Dni mijają, a reform i zaplanowanych ustaw nie widać. Panie i Panowie z obozu Platformy Obywatelskiej rządzą już dłużej niż ganiane wcześniej Prawo i Sprawiedliwość. Mało tego, skończyła się bajka powtarzana przez ministrów, że my rządzimy krócej od PiS i żebyście jeszcze dali nam trochę czasu. Bajka się skończyła, bo nie dość że rządzą dłużej to mają przy tym pełnię władzy. Dlaczego warto o tym wspomnieć, ano dlatego że był przecież prezydent opozycyjny i to on blokował wszystkie ważne ustawy. Idąc jednak propagandą sukcesu, blokował wedle rozkazów wszystko.

Było, minęło wybiegamy w przyszłość. Obiecana pełnia władzy jest, wszystkie środki legislacyjne są. Tak więc czekamy, tylko na co. Na planowane co roku reformy zdrowia przez minister Kopacz, gdzie jak jesienna trauma przychodzi Pani Kopacz z koszykiem ustaw. Nic podobnego, czekamy bowiem do kolejnych wyborów. Bo mało, bo jeszcze brakuje i jeszcze trzeba troszkę zmanipulować społeczeństwo.

Sondażowo, wybory wygrane są już przez PO. Jednak co oni tak naprawdę potrafią zrobić. Poza wyjazdami premiera do Peru, czy Wietnamu. Omijając uśmieszek, który musi być nieodłącznym elementem wizerunkowym – bo tak nakazano przez aparat PR. Rzec by się mogło, manipulujmy nadal, a ludzie to kupią.

Zapomnieliśmy o stoczniach, o aferze hazardowej, o podwyżce podatków, o wydawaniu pieniędzy przez urzędników i niepotrzebnych ministrów (minister Pitera), o obiecanych autostradach i drogach ekspresowych, o znakomitej infrastrukturze, o opiece zdrowotnej, o reformie emerytalnej.

Czekać ludzie, głosować – kto mądry zagłosuje raz a dobrze.