Tablica nieziemsko piękna

Zwykła tablica. Bez przepychu, złoceń, nie szczególnie wyróżniająca się. Tablica, którą stworzono „na odczepkę” idąc medialnymi tropami. Czy taka forma upamiętnienia wydarzeń po 10 Kwietnia jest „godna”, co najważniejsze – czy obrońcy krzyża odejdą w pokoju ?

Problem bowiem nie jest z osobami które krzyża bronią. Bronią bo żądają upamiętnienia, tak jak wszyscy, którzy zapalili choć jeden znicz – solidaryzując się z ofiarami katastrofy, a także ich rodzinami. Problem jest z tymi, którzy chcą na chybcika usunąć go z pod pałacu. Usunąć w imię wolności, nieodpowiedniego miejsca czy wspierania mniejszości.

Godne upamiętnienie to nie tablica i kilka zdań, to tylko kolejny asumpt do walki o krzyż. Politycy doskonale wiedzą, że sprawa krzyża zajmuje w mediach miejsce numer 1. Media nie tak szybko zajmą się podatkami, dziurą budżetową, deficytem czy spełnionymi obietnicami. Media nie będą także liczyć tych słynnych 500 dni. Programy publicystyczne, czołowe artykuły w gazetach – raczą nas dziś „fanatyzmem religijnym” nie kiepską sytuacją naszych finansów. Dlatego powstała taka tablica, a nie godny pomnik.

Decyzję konserwatora można było uzyskać jednego dnia. Jaki konserwator sprzeciwi się decyzji, pod naciskiem wszelkich możliwych władz : prezydent, marszałek, premier, prezydent miasta. Więc jednak przeciągano w nieskończoność decyzję pomnika –tablicy.

Co się teraz stanie ? Obrońcy krzyża, stać będą nadal. Rządzący będą wmawiać wszystkim, że tablica już jest i zrobili wszystko co można było zrobić. Znowu będzie wojna polsko-polska, rządzący chcieli a obrońcy nie chcą. Kolejne dni mijają z tych 500. Dni obiecanych reform i całkowitej mocy legislacyjnej, która była biczowana wetem byłego prezydenta.